“Dead Man’s Curve” foi unha canción case profética. O 12 de abril de 1966, Berry perdeu o control da súa corbeta Stingray e caeu nun camión. A lenda di que estaba precisamente na curva sobre quen , dous anos antes, falara na súa canción “
Moitas cidades teñen unha curva do morto, un tramo de estrada no que ten máis dun xogou a vida ou o perdeu. Jan & Dean dedicou unha canción á curva perigosa máis famosa dos Anxos, pero por unha ironía de destino, o propio Jan Berry case perdeu a súa vida nunha desas curvas.
Unha sección de Héctor Sánchez.
Nenas na praia. Durante a década de 1960, moitos grupos de rock incorporáronse o seu hobby favorito nas súas cancións: a súa devoción a mozas mirou o seu corpo en bikini. O exemplo máis obvio atópase nos mozos da praia, pero Jan & Dean non quedou atrás; O seu lema era “dúas nenas para cada neno”. Aínda que só había algo que podería eclipsar ás mulleres marrón polos raios do sol e isto era catro boas rodas e un volante. As nenas pasaron a un fondo e os coches foron os Protagonistas auténticos de moitos temas.
Correr en coche foi divertido, pero máis divertido aínda era competir, xa era polo amor dunha fermosa dama ou, simplemente, para defender o seu propio orgullo. Non había nada Como baixar a Ventanilla, rindo do teu rival, escoitando o ruxido dos motores e pisar o acelerador. O cine nos ensinou con varios exemplos, como “rebelde sen causa” (Nicholas Ray, 1955) ou “American Graffiti “(George Lucas, 1973), que os fanáticos para competir en carreiras de vehículos vertiginosos non sempre terminan ben. En moitas destas competicións, o adversario auténtico non é o piloto do outro vehículo, senón a sempre temerosa estrada. Ademais, Outras veces, a morte foi a única que saíu victoriosa no Est. Como competicións absurdas.
Jan & Dean non deixou de lado a moda dos duelos de rodas e en 1964 lanzou unha canción “Dead Man’s Curve” sobre dous pilotos Os fanáticos e os rivais que viron as caras enfrontadas na curva do home morto, un tramo perigoso de estrada que usaba a vida dos controladores máis imprudentes. O tema foi asinado por Jan Berry e o cerebro dos mozos de praia e experto en cancións temáticas similares, Brian Wilson e un pchnadiscus convertido en compositor e co-autor de ‘Little Deuce Coupe’ (1963), Roger Christian. A idea de que a canción narrará un concurso de automóbiles foi de Christian: “Penso que alguén debería escribir unha canción sobre a curva do home morto, dixen:” Ben, debemos convertela nunha carreira “, porque Jan and Me gustáronme moito carreiras. Todos os sábados pola noite ían a pór do sol con Vine … e fixemos carreiras. Tiven un Jaguar XKE e Jan tiña un Stingray, os mesmos coches que aparecen na canción “.
Onde é esta curva do home morto? Hai varias curvas que reciben esta denominación nos Estados Unidos, pero o perigoso tramo de estrada que inspirou a canción está situado nos Anxos. Está situado nun recuncho de Sunset Boulevard, preto do complexo de Bel-Air, ao norte do Drake Stadium da Universidade de California nos Anxos (UCLA). A quenda que os condutores deben ser feitos é moi complicado e tamén está de costa abaixo. Deben ser moi cautelosos para a forza centrífuga non m Vaia ao vehículo contra as árbores que rodean o campus da UCLA. A vítima máis famosa desta curva foi Mel Blanc, a voz de Bugs Bunny, o pato Lucas e centos de personaxes animados. Na noite do 21 de xaneiro de 1961, o actor colisionou con outro vehículo. Blanc estaba inconsciente, sufriu múltiples feridas de cabeza, terminou coa pelve e as pernas rotas e pasadas un tempo nun coma. A pesar de todo, tivo sorte e viviu para contarlle. En só dous anos, esa curva fora a escena de 26 accidentes, tres deles mortal, pero tivo que ser necesario para unha celebridade para perder a vida para o Consello de Obras Públicas de Los Angeles que modifique o Sunset Boulevard.
Con todo, Jan Berry e Roger Christian non usaban esta mesma curva sobre o seu tema, pero o clasificaron aínda máis, entre Hollywood e Beverly Hills, a fin de utilizar nomes de lugares que puidesen ser coñecidos polo público que non era de California. Segundo a canción, a carreira duraría uns sete quilómetros, pero se os personaxes chegarían á curva do Royal Dead Man, terían que viaxar uns catorce. Sobre o resultado da competencia, os compositores non estaban de acordo.Christian quería que a carreira acabase nun empate. Con todo, Berry quería ir máis aló e que o problema terminou cun accidente asustado. Para engadir máis drama, no último verso, os efectos de son dos coches foron incluídos na última estrofa.
a ironía de todos Esta historia é que o propio Jan Berry acabaría sufrindo un accidente de circulación, polo que “Dead Man’s Curve” era unha canción case profética. O 12 de abril de 1966, Berry perdeu o control da súa corbeta Stingray e caeu nun camión. A lenda di que estaba precisamente na curva na que, dous anos antes, falara na súa canción. Con todo, o accidente non ocorreu nese lugar, pero o camión estaba estacionado ao sur de Sunset Boulevard, a poucos quilómetros da famosa curva. A cantante tiña feridas tan graves que foi dado morto, pero foi trasladado ao hospital e pasou varias semanas nun coma. Berry sufriu danos cerebrais e parálise parcial que lle impediu usar o brazo dereito. Os médicos dixeron que non podía camiñar de novo, pero o seu personaxe de loitador mostrounos doutro xeito.
Mentres tanto, Dean Torrance comezou un novo traballo como deseñador, creou a compañía Kittyhawk Gráficos e estaba a cargo de levar a cabo os mozos da praia , Harry Nilsson, os supremes ou a cabeza enlatada. Co paso do tempo, a parella volvería a reunir con malos resultados. A súa primeira acción en público do accidente foi en 1973, pero Berry aínda non se recuperou e tivo que recorrer á “reprodución”. Máis tarde, Jan & Decano volveu aos escenarios que acompañan a súa Amigos os mozos da praia e mostrando que aínda tiñan o desexo de nenas e coches.