A vitoria universal do cristianismo foi o estímulo que provocou a Colón a navegar polo Atlántico en busca de riquezas que lle permitirían, e a outros miles fieis, o lanzamento de Jerusalén. Con todo, por un desafortunado aleatorio, Colón chegou a América e non en Asia e foi nese momento no que o xenocidio máis grande que tivo a historia da humanidade sería perpetrada.
A chamada conquista de América foi a invasión e ocupación de varias potencias europeas como España, Portugal, Inglaterra, Francia e Países Baixos a diversos pobos e territorios orixinarios de América a partir da chegada do colon, o 12 de outubro de 1492. Esta ocupación foi estruturada nun sistema de comercio mundial, a fin de proporcionar a Europa por riquezas e materias primas que reforzan unha economía en declive, é dicir, o mercantilismo foi establecido como unha política de desenvolvemento para o “continente antigo”.
Así mesmo, a conquista de América impuxo sistemas de traballo serviles para os indíxenas e un amplo réxime de escravos que consistía no secuestro de persoas en África para traballar sen descanso, en condicións difíciles e se Non hai ningún tipo de remuneración nos territorios americanos para manter a acumulación de riquezas. Esta intervención tamén imposta, tamén, o uso de linguas europeas, principalmente a partir das linguas españolas, inglesas, portuguesas e francesas e unha cruel evangelización que forzou aos indíxenas e aos africanos a forzar o cristianismo a forzar.
Con todo, unha parte impertinente da historia sempre negou calquera exceso comprometido en América ou xustificouno como unha típica “acción de guerra”, pero esa postura é o resultado non só da ignorancia senón do euroocentrismo que gobernou unha gran parte do pensamento occidental e tamén é o resultado da idea tan estendida que os aborígenes gañaron moito coa presenza europea nas súas terras, como a cuestión da linguaxe, a relixión ea civilización, é dicir, se de algunha maneira eran máis beneficiado que violado, o “desconforto” foi asumido e, ao final, sen importancia.
a historia implementada só pola adquisición dun idio MA en territorios nos que a convivencia dun gran número de linguas parece ser, dun xeito moi absurdo, un obstáculo para calquera asome da civilización, ou dunha verdadeira relixión, o beneficio obtivo xustificado calquera exceso de exceso, e hai aínda aqueles que dubidan dese exceso. No caso de América, o etnocidio cultural cometido durante e despois da conquista é inmediatamente evidente.
Por outra banda, os conquistadores sempre se presentaron como heroes e os intelectuais Da época aproveitaron o romanticismo e mellorou esa imaxe que fascinou e convencía ao longo dos anos todo o mundo, pero que non era xusto coa realidade das accións e as ambicións desplegadas por estes. Neste sentido, a conquista de América foi un terrible proceso, lonxe da imaxe idílica na que os heroes veñen a salvar aos bárbaros pobres e desprotexidos do inferno, non era en absoluto un conflito causado por meros diferenzas étnicas e culturais. Foi unha guerra moi dura baixo o eufemismo legal e relixioso da lei europea a tomar, saquear e permanecer naquelas terras cun único interese redentor da civilización e do evangelio. Non, no fondo, o interese foi, sen dúbida, o desexo de obter riquezas, é dicir, a avaricia.
masacres, secuestros, escravitude, amputacións, desmembramento, violacións, execucións , entre outras accións crueis, foron crimes que parecen tomados dunha especie de literatura pero que eran a realidade da conquista de América; Un período da historia da humanidade que tende a fomentar, evitando as súas pasaxes máis escuras e deixando de lado a responsabilidade de Europa na súa nutrición económica e na eliminación de estruturas sociais que xa existían en América. Non obstante, e malia a invasión, as resistencias dos pobos nativos de América permanecen válidos ata o día de hoxe.
Nese sentido, a primeira reunión continental dos pobos indios, reunida en Quito en 1990, expresado na declaración de Quito: “Os indios de América nunca abandonaron a nosa loita constante contra as condicións de opresión, discriminación e explotación que se impuxo como resultado da invasión europea dos nosos territorios ancestrais”.É unha data recordar que as sociedades deben coñecer a súa historia, aplicándoa, non só é de ter memoria senón saber o que somos.