-eh, James! Sirius dixo, entrando na sala que compartiu cos seus amigos. Agora non podes dicir que non te apoio. Directa indirecta por Remus, Ahem.
El xogouse na súa cama, moendo a madeira, antes de sorprender a expresión, Peter e Remus, que levantou unha cella ao comentario do seu amigo.
-Que traes entre as mans, podemos nós? James preguntou, desconfiado. Sirius Snorted. Por que a xente usou ese ton con el? Era unha boa persoa, e non merecía todo ese maltrato. Concentrate, Sirius, concentrado.
-Ellamos unha pequena conversa con Evans “, dixo, xestando coa man para saír da importancia. Tiña as súas dúbidas sobre a súa … relación con vostede, se se pode chamar unha relación, e intentei facer o seu razoamento que quería que o quixese e todo ese shit -James levantou unha cella. Estaba indignado pero ao mesmo tempo eternamente agradecido ao seu amigo. Entón levantouse sorrindo e foi a abrazar a Sirius, que devolveu o seu abrazo sorprendido.
-mierda, James, está chegando a min os seus pagadores “, dixo Sirius, dándolle pat na parte de atrás ao seu mellor amigo. Moi a tristeza, sorriu e mirou a Remus, que os mirou como unha nai Osa mirando aos seus cachorros.
Un momento … que?
Sirius, ti Está a ser homosexual, pensou que o mozo, horrorizado. Non o entende mal: Sirius acordou con persoas homosexuais, bisexuais e outras persoas; Cría en liberdade de pensamento e expresión. Pero non grazas, preferín permanecer hetero. El rapidamente separouse do seu amigo, ao que rodou os ollos.
-i non dubido da súa orientación sexual, SIRIUS.
Sirius Half riu a metade dun snort, gesticulando coas mans .
– Por suposto! Pero non me gusta ser tan sentimental. Ademais, todo isto con Evans está a destacarme. Vou bañarse, rapaces “, engadiu, bocexando. Agarrou unha toalla e á esquerda onde vira, directamente ao baño.
-e que vai facer agora, millo? Remus preguntou, sentado na cama.
-i pregúntalle de novo: “El respondeu, coma se a resposta fose obvia. Remus rolou os ollos.
– non se apresuran? Non crees que sería mellor, non o sei, chatear cos seus amigos sen probar nada …?
curso que vou facer iso “, respondeu James, interrompeu o remus. Non vou facer nada estúpido.
dixo que isto foi para a cama na súa cama, xogando co snitch. Lupine suspirou e comezou a ler un libro. Pedro, sen saber que facer, rummaged nos petos, intentando dar algúns doces.
– Eu te axudo? James dixo ao outro día a Lily, sorrindo. Isto foi devolto mentres asentaba. O peso dos libros era demasiado, e James eliminou a metade da carga, con gusto axudala.
-hank you, potter, “ela dixo.
-James”, respondeu o mozo.
-hank vostede, James, “Lily repetiu rodando Os seus ollos, diversión.
A conversación do día anterior con Sirius conseguira reflexión de lírio e chegara á conclusión de que James non era un malvado, salvou por ser insoportable e así por diante. Entón, el decidira comezar a tratar-lo ben, dirixi-lo sen ser unha puta. Durante o almorzo, o suxeito e os seus amigos decidiron sentarse xunto ao seu pequeno grupo de amigos. El saíra a ela, ela volveu o seu saúdo, e entón comezou a falar sobre temas banales, baixo o orgullo de Sirius. O mozo, despois do almorzo, díxolle que “estou orgulloso de ti, Cornamenta,” Pattando as costas tan difíciles de que James case cae de xeonllos, causando a risa de Lily.
ver a cara de James Iluminar como o tratara, sentíase moito mellor.
Os dous foron á clase do profesor McGonagall. A muller recibiu cun sermón sobre a puntualidade, sobre o que lle sorprendeu de Lily e, a continuación, enviounos a sentarse no primeiro banco para que “non se distraigan”, aínda que James logrou ver un toque de sorriso do profesor. Levantando as cellas, o mozo sentábase ao lado de Lily, mirando como iso escribiu sobre o pergamino, intentando xuntar unha nota sobre o que o profesor dixo.
Como sempre, James perdeuse no seu mundo. Lily xestos e rostro. A lixeira engurras que se fixo para o ceño, como agarrou a pluma ao escribir, o alento suave, o bloqueo do cabelo que se agarrou á súa visión e mentres o empurrou, impaciente …
– James? Estás ben? “A moza preguntou.
James saíu do seu soño, dándose conta de que probablemente tivese un tremendo rostro de idiota, cun baño caendo da súa boca. Tamén parecía ver a pantasma dun sorriso na cara da moza, aínda que cando parpadeou, estaba desaparecido.
-Yes, si, “dixo, sacudindo a cabeza e mexendo o pelo.
-Very ben, novo “, dixo o profesor McGonagall. Para a clase amable quero que faga un informe sobre o que expliquei hoxe.
A maioría dos estudantes queixáronse. Pola contra, James deu de ombreiros e mantivo as súas cousas, tentando alcanzar Lily.
E, Sr Potter, “McGonagall engadiu, dirixíndose para James da súa mesa. Tenta ser menos evidente a próxima vez.
O mozo mantívose estático por un momento e logo deixou a aula a un paso rápido. O profesor sorriu e volve corrixir a pila de exames diante del.
-Hello! Dixo James, que aparece detrás da árbore onde Lily inclinouse ao ler un libro.
-Dios Mine! Lily gritou, comezando. El descansou unha man no peito, suspiro. Queres matarme, Potter?
-O curso non “, respondeu, sentado xunto a el. E por que agora me digas que Potter de novo?
e por que insiste en dicirme a Lily e facelo chamalo para o teu nome de pila? Non somos amigos.
-But Adoro o teu nome “, dixo o mozo, sorrindo, ao que Evans suspirou e volveu á lectura. Que estás lendo, Lily? Preguntou, correndo un brazo sobre os ombreiros e achegouse a el, rezando para que non se separase.
-i’m só estudando a historia, James “, respondeu a moza, apoiando o seu torso no peito. Potter quedou sorprendido por isto e sorriu, envolveuna cos brazos.
-como é a miña parella favorita? Sirius gritou cando estaba correndo cara a eles, deixando atrás aos seus amigos. Os dous foron sorprendidos e Lily deixaron de James. Este último malditou ao seu amigo cunha voz baixa, cruzando os brazos. Sirius, cando reparou o seu erro, dixo: “Oh, entendín. Mal momento. Pero desde que me arruinou, non vexo por que vou.
Entón sentouse ao lado de Lily, facendo que sexa un pouco máis preto de James para facelo en negro.
a pelirroja foi cada vez máis sorprendido con Sirius. Non sabía o que era tan … Directo. Si, esa palabra describiu perfectamente ao mellor amigo de James. Polo menos o mozo tiña un amigo leal e sincero, sen medo de dicir a verdade.
Os cinco pasou toda a tarde falando e rindo, ata que se decataron de que era hora de comer. Sirius levantouse e manexou unha man de Lily.
-Well, pequena irmá “, dixo, rindo.
– ¿Que é iso? Preguntou Lily.
– non é así? Irmá política? El respondeu, sorrindo e levantando unha cella. Ela e James ruborizaron ata o punto de ollar dous tomates. Sentímolo: “Sirius murmurou despois do seu amigo. Tivo que dicilo.
James rodou os ollos e apresurouse a chegar a Lily. O negro mirou a Remus, que miraba aos dous mozos sorrindo e tremendo coa cabeza.
-con dous fillos parecen co seu regalo de Nadal “, dixo Remus. O seu amigo volveuse de novo e descubriu que, de feito, James mirou a Lily coma se fose un dos grandes tesouros do mundo e Lily sorriu tanto que os seus ollos brillaban máis que as estrelas.
eran reais , tolo e profundamente namorado.
Hola !!!!! Sentímolo, perdón, perdón e perdón. É que este mes foi terrible con todos os exames, e sei que é unha escusa moi desgastada, pero bo, se non quere tomar nada, ten que facer un esforzo.
En canto á Novela, un só capítulo ou dous.
Vou tentar actualizar con máis frecuencia, pero non prometo nada. Grazas por ler !!!!!!