Páxina residente. Solucións
metástase melanoma con imprimación descoñecido en intraparotinal linfonodo
melanoma metastático no nó intraparotídeo linfa dun descoñecido primaria
Sara branco-sanfrutosa, Beatriz Peral – Cagigala, Pilar González-Márquezb e Carlos Jacobo Baró-Alonsoa
Assair rexional de Cirurxía oral e maxilofacial, Hospital Universitario da “Río Hortega”, Valladolid, España
BS-Service de Pathoal Anatomy, University Hospital Hospital “Río Horttega”, Valladolid, España
Dirección do mapa
Material e métodos
O resultado da punción foi, polo tanto, un nódulo positivo pre-procesado para as células tumorales Malignas, metástasis suxestivas de melanoma.
A busca do tumor primario realizouse a través dun exame exhaustivo físico, especialmente a mucosa oral, nasal e o coiro cabeludo, incluída a fibroscopia. MRI que busca lugares atípicos como septo e choroides, así como a tomografía computarizada (TC) non obtivo descubrimentos.
Neste momento o paciente contribuíu un informe doutro centro, de novembro de 2006, no que era Informado dunha lesión eliminada nas costas nasal con resultado anatomopatolóxico compatible con Nevus azul. A información foi revisada no centro de orixe e a opinión definitiva foi a de Nevus melanocítico composto (melanocítico nevus e azul nevus), cun risco mínimo pero real de comportamento anómalo.
O paciente interveu baixo anestesia xeral en Febreiro de 2009, con partotidectomía total coa preservación das ramas do nervio facial e o baleirado do ganglión cervical esquerdo cervical. (Figura 1 e Figura 2).
Figura 1. Parte en monoblock que se envía a anatomía patolóxica,
con partotidectomía total ( T) e niveis de disección cervical I a III (marcado).
Figura 2. Cama quirúrgica despois da eliminación da peza na que
As ramas diseccionadas do tronco do nervio facial son evidentes.
O informe definitivo anatomopatolóxico mostrou un lóbulo de superficie parotidal con metástasis de melanoma en 3 dos 7 ganglios extirpados e positivos para S100 e HMB45 e sen signos de invasión extracap. A infiltración neoplástica nun lóbulo profundo foi evidenciado en calquera dos 14 nodos linfáticos cervicales eliminados con linfadenectomía.
O paciente non tiña complicacións postoperatorias e recuperou a funcionalidade do facial. Foi referido a Oncoloxía onde se beneficiou da terapia adyuvante con Interferon Alpha 2b. Despois de 2 anos e medios de seguimento, o paciente permanece asintomático e as probas de imaxe en serie (mr) non mostraron signos de recorrencia.
Discusión
Patoloxía metastática na glándula parótida ten orixe Principalmente en neoplasmas cutáneas, especialmente carcinoma célula escura cutánea e melanoma1,2, aínda que tamén se describen casos de carcinoma de células de merkel, unha extensión de neoplasos intraorales ou linfomas.
Un terzo de melanomas orixínase en cabeza e pescozo, E destes 20% desenvolve aproximadamente metástasises rexionais3. Os pacientes con metástasis parótidos palpables clínicamente teñen unha alta taxa de metástasis cervexas ocultas, entre o 28 eo 58% 1. A supervivencia de 10 anos varía de 45 a 72%, sendo o 34% se era macrómetrotastasis. Unha vez que se detecta a extensión remota, a esperanza de vida descende ata 6 meses.
Os melanomas de orixe descoñecida poden ser explicados pola regresión espontánea dun melanoma de pel, quedando inesperado. Só é parcial en 10-35% dos casos, e moi raramente completa (2-4% do total) 5. Ademais do exame físico exhaustivo, é fundamental interrogar pacientes pola historia da cirurxía cutánea previa. Ás veces, esquece ou non considere unha escisión ou incluso tratada con crioterapia, láser ou fluoróurcil e non hai confirmación histopatolóxica.
O escaneo de PET non está indicado nas primeiras etapas da enfermidade por ter unha sensibilidade menor que TC e un gran número de falsos positivos6.
O tratamento cirúrxico estándar é polo menos a parotidectomía da superficie conservadora. A resección do lóbulo profundo permanece opcional.
A cara de melanomas e a parte anterior do coiro cabeludo adoitan ser drenados a niveis de ganglio parótido e cervical I a III, realizando a disección do nivel supraomioideoso no presente caso. Non obstante, a disección cervical nos pescozos sen evidencia clínica ou radiolóxica da difusión do nodo linfático aínda é controvertida, a pesar da mencionada incidencia de metástases escondidas.Aínda que se recomenda considerar o baleiro cervical electivo do Clark Stadium II no primario, non hai datos potenciais que indiquen un mellor control localRexional ou mellora da supervivencia xeral7.
O único quimioterapéutico con actividade como adyuvante en melanoma demostrou ser interferon alfa 2b, cunha mellora do 10% no rango libre de 5 anos e un lixeiro impacto sobre a supervivencia xeral8. Estes beneficios deben ser tamados con toxicidade considerable pero reversible. Os criterios para o uso de radioterapia coadjuvante son: Existencia de conglatómico adenopático, extensión extracupSular, gran número de adenopatías ou tamaño significativo deles.
Conclusión
As adenopatías da rexión parótida requiren Un diagnóstico e tratamento precoz para poder ser metástases de melanomas malignos cervicofaciales.
Conflito de interese
Os autores declaran non ter algún conflito de intereses.
BIBLIOGRAFÍA
1. Clark J, Sneddon L, O’Brien C. Xestión de cancro metastático á glándula parótida. En: Myers E., Ferris R., editores. Trastornos da glándula salvista. 1a. Berlín: Springer-Verlag; 2007. 383-92.
2. O’Brien C, Pathak I, MC Mahon J. Melanoma cutáneo da cabeza e do pescozo. En: Rhys Evans P, Montgomery Q, Gullane P. Head and Neck Oncology. 1a. Londres: Martin Dunitz, 2003. P. 767-69.
3. Lentsch EJ, Myers Jn. Melanoma da cabeza e do pescozo: conceptos actuais en diagnóstico e xestión. Laringaspopio. 2001; 111: 1209-22.
4. Balch CM, Soong HJ, Shaw Hm, et al. Unha análise de factores prognósticos en 8500 patantes con melanoma cutáneo. En: Balch C.M., Houghton A.n., Milton G.w., et al, editores. CUTANEDEMELANOMA. Filadelfia: Lippincott; 1992. 165-87.
5. Cohen PJ, Hofmann Ma, Sterry W, Schwartz Ra. Melanoma. En: Schwartz R.A., Editores. Cáncer de pel. Recoñecemento e xestión. 2A ed. Massachusetts: Blackwell Publishing; 2008. p. 152-199.
6. Wagner JD, Schauwecker D, Davidson D, Logan T, Coleman JJ, Hutchins G, et al. Ineficacia de F-18 Tomografía de Tomografía de Emisión de Emisións de Emisións D-Glucosa-Positron para a avaliación inicial na primeira etapa do melanoma cutáneo. Cancro. 2005; 104: 570-9.
7. Nuyens M, Schüpbach, Stauffer E, Zbären P. Enfermidade metastática para a glándula parótida. Otolaryngol. Surgir o pescozo da cabeza. 2006; 135: 844-8.
8. Network Australian Cancer Network Melanoma Directrices Repasar Working Party. Pautas de práctica clínica para a xestión do melanoma en Australia e Nova Zelanda. O cancro Council Australia e Australian Cancer Network, Sydney e Nova Celandia Directrices Group, Wellington (2008).