Aínda que non hai gravacións que o confirmen, moitas fontes afirman que a antiga NFL O.j Superstar Simpson dixo: “Non son negro, son o.j!” Ou “Non son negro, son O.J!”, Durante o curso de xuízo por supostamente matar á súa esposa e un amigo deste.
Obviamente, Simpson sempre foi un home negro. Pero non foi ata que foron acusados de asasinar a Nicole Brown Simpson e Ronald Goldman – de ambos foi declarado non culpable – cando a súa cor da pel comezou a importar.
pódese dicir que, despois de ser un multi- Million Dollar Player da NFL, Simpson xa superara as controversias raciais de opinión pública (que tamén é problemático), pero o escándalo cambiou todo.
Ser Black comezou a ser, para algúns, unha proba agravante ou unha proba de crime E, por suposto, esta discriminación colleu a alguén que vivira moito tempo nunha comunidade branca e moi, moi rica que, dado que a frustración dixo que “non son negro.
con esa frase comeza a Jay Z o seu tema “A historia do OJ”, primeiro sinxelo que sae á luz fóra da marea.
“Os negros tenden -because nunca tivemos algo que era comprensible- chegar a un punto onde nós separado da nosa cultura (…) I, por exemplo, nunca tiven un complexo de inferioridade. Arriba eu, sentínme desafiando ao sistema. Pero así é como acabas de trapiqueando, porque pensas que foi inxusto contigo e usa como unha carta de trucos. Ten que vivir do outro lado da lei “, di Jay Z en xenio.
O sinxelo non aborda só os complexos da comunidade negra. Tamén a institucionalización do racismo. Modo de ferro, Jay Z usa un cortometraje de animación que denuncia o pasado racista de Disney, Looney Tunes ou Warner Br sistema operativo.
Animacións, hoxe censuradas, como “Black de carbón e de Sebben Ananos” O “Scrub Me Mamma con Boogie Beat” Dar unha idea do borrador e normalización do discurso racista nos Estados Unidos de 1940.
Se mesmo en caricaturas destinadas a nenos, o racismo foi tan latente, podemos ter unha idea de como estaba contaminada e é? – American Society.
e, ademais, dá lugar a pensar que o racismo máis tóxico non era o madman do Ku Klux Klan que atacou ou matou. Porque, afortunadamente, era só un. O máis tóxico foi o que camufladou nas escenas cotiás e estereotipadas a negros en actitudes que Jay Z reflicte no seu vídeo.
Quizais de xeito irónico, ou quizais tamén recordar que a situación cambiou en superficie pero non na raíz.
“A historia do OJ” Samplea a “Four Women” de Nina Simone, unha canción que conta a historia de catro mulleres negras con diferentes tonalidades que enfrontan diferentes problemas, pero problemas despois de todo.
A alusión que Jay Z fai a esa historia en O coro (“luz nigga, nigga escuro, faux nigga, nigga real
rico nigga, nigga pobre, casa nigga, nigga de campo
aínda nigga, aínda nigga”) Anúnciase que, independentemente do diñeiro, o ton da pel ou O estado social dun, despois de todo é negro e enfrontarase aos mesmos estigmas.