Resumo
Fondo: a síndrome de MEIGE é un tipo de distonía craneal focal caracterizada por blefaresas e distonía oromanDibular, está asociada a movementos complexos dos músculos de baixa rostro, a boca, Jaw, lingua, farinxe e pescozo. A súa causa é descoñecida, pero ten unha relación estreita con predisposición xenética e disparadores ambientais. O tratamento está dividido en catro grupos: medicamentos orais, toxina botulínica, rehabilitación e procedementos avanzados, como a estimulación cerebral profunda e as casos resistentes de cirurxía.
Caso clínico: paciente feminino de 66 anos de idade con distonto oromingibular, faringee e laringeal con blephapassm, dispia, dispnea e disfagia, tratadas con terapia de voz, charlas e tragar e toxina botulínica con bos resultados.
Conclusións: No caso de que a importancia sexa evidente do estudo clínico e do instrumento e O tratamento phoniatric que abarca a intervención farmacolóxica, a rehabilitación, os hábitos cambiantes e as medidas de tragar seguras.
Palabras clave: Síndrome MEIGE; Distonia Oromandibular; Blefarapassm; Laringospasm; terapia foniatrica; Botulinum Toxin.
Resumo
Fondo: Síndrome de MEIGE é un tipo de distonía focal craneal caracterizada por blefarespasm e distonía oromanDibular, que está asociada a movementos complexos dos músculos máis baixos da cara, Boca, mandíbula, lingua, farinxe e pescozo. É de causa descoñecida, pero cun estreito reacción entre unha predisposición xenética e disparadores ambientais. As opcións de tratamento divídense en catro grupos: medicamentos orais, toxina botulínica, rehabilitación e outros procedementos avanzados, como a estimulación profunda e a cirurxía de denación en casos refractarios.
Caso clínico: un paciente feminino de 66 anos de idade con distonño oromandibular, faríngeal e laríngeo con blefarosasm, disfonía, dispnea e disfagia, tratado con terapia de voz, discurso e tragar e toxina botulínica con bos resultados.
Conclusións: no caso informado, a importancia da clínica e o estudo instrumental e a terapia de discurso que inclúe a intervención farmacolóxica, a rehabilitación, o cambio de habes e as medidas de tragar seguras fanse evidentes.
Palabras clave: Síndrome de Meige; Distonia Oromandibular; Blefarospasm; Larynggasm; Terapia de voz; Toxina botulínica.