A orixe do Lucuma é un misterio. Pero hai unha lenda, contada principalmente en Huánuco e Ancash e traducida e narrada por José María Arguedas. Hai moitos anos, viviu unha deusa chamada Rukma (Lúcuma). Esta fermosa criada rexeitou a calquera home que se propuxo. Un deles foi Huatio, coñecido como o pai da agricultura, que adoitaba parecer sucio e desgastado.
Unha tarde, Lucuma descansou baixo unha árbore e un paxaro deixou unha froita na súa volta. O que non sabía era que Huatio deixara a froita impregnada co seu “cum”. Ela comía e quedou embarazada.
pasou o tempo e, avergoñado de non coñecer ao pai do seu fillo, el decidiu descubrir. Reúne homes na praza para saber quen era o pai. O rapaz foi a Huatio e abrazouno. Con moita vergonza, Lúcuma deixou a cidade e fuxiu ás montañas altas.
Ancientario Perú
Segundo Elmo León Canales, investigador do Museo Nacional de Arqueoloxía, Antropoloxía e Historia do Perú, esta froita verde, a pulpa amarela dourada e sementes duras e marróns, datan aproximadamente 1.500 aC Research Arqueológico Pon a súa domesticación nos vales Intelandos de pobos de pre-desenvolvemento, onde se documentan o consumo do seu froito e uso da súa madeira. Por exemplo, a conta de león, en 1938 atopouse un tronco desta madeira tallada como unha figura totémica no santuario Pachacámac.
Dentro da cultura MOCHE hai moitas pezas que representan a Lucuma, como parte do seu interese por plasmar o froitas e comida que consumiron. Proba diso son as pezas que presentan o Museo de Larco, como a botella Gollete que mostra catro lucumas xuntos.
No momento dos cronistas do virreinato, mirou a esta froita como “comida de indios “, que era pouco atractivo e pouco consumido polos españois.
Como Ulla Holmquist, director do Museo de Larco, hai moita riqueza na nosa comida, non só a nivel nutricional, senón histórico. Porque a través da historia e as lendas que o rodean, tamén podemos saber que era a vida dos peruanos na antigüidade.
Datos:
– A denominación botánica é LUCUMA OBOVATA HBK
– En Perú, a Lucuma adoita atoparse en Ayacucho, Cajamarca, Ancash, Moquegua e Lima. O seu hábitat natural é a sierra baixa.