Tendinopatía rotuliana (Galego)

O seu principal síntoma clínico é a dor no polo inferior do xeonllo. Esta enfermidade é diagnosticada polos seus síntomas clínicos. O diagnóstico de imaxe debe ser usado para descartar outras causas de dor de xeonllo ou para confirmar o diagnóstico de PT en caso de dúbida.

Como noutras tendinopatías, a etioloxía do PT aínda non está coñecida totalmente, senón Considérase que a sobrecarga repetitiva é un factor importante. Non obstante, un exame histolóxico de mostras (biopsia) extraído dos pacientes durante a cirurxía para tratar os síntomas crónicos revelou que o PT crónico está ligado a cambios degenerativos no tendón. En consecuencia, a enfermidade é mellor caracterizada como “tendinopatía” que como “tendinite” e aseméllase a situación que causa outros problemas para o tendón sobre a entrega, como a tendonopatía do tendón de Aquiles.

Patellar Tendinopathy

Os atletas teñen unha prevalencia moi elevada de tendinopatía rotuliana: ata o 40% entre os xogadores de baloncesto de elite e voleibol.

A enfermidade pode ser debilitante ata o punto de impedir que os atletas volvan ao deporte por longos períodos de tempo, entre seis meses e máis de dous anos.

O tratamento da tendinopatía rotuliana debe comezar con medidas de tratamento conservadoras, como descansar, fisioterapia, fortalecemento excéntrico, ortoses e drogas antiinflamatorias non esteroides.

Os pacientes que non responden ao tratamento conservador dentro de seis meses, poden ser sometidos a ondas de choque radial (RSWT).

A cirurxía debe ser considerada nos casos máis persistentes de tendinopatía rotuliana. Describíronse moitos procedementos artroscópicos e abertos, pero non se alcanzou un acordo de consenso sobre cal é a mellor opción.

Riscos de terapia por ondas de choque co uso de Swiss Solclast®

Se se aplica correctamente, a terapia de ondas de choque radial (RSWT) co uso de dispositivos de gama suíza Doleclast® ten só riscos mínimos.
Efectos secundarios, pero non serio co uso deste tipo de dispositivo son:

  • Dor e incomodidade durante e despois do tratamento (non hai ningunha anestesia)
  • vermelhidão da pel (eritema)
  • petequia
  • inflamación e entumecimiento da pel Na zona tratada

Estes efectos secundarios pero non serios co uso dos dispositivos Swiss Sharclast® generalmente desaparecen dentro de 36 horas despois do tratamento.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *