O hábito de relacionar as amapolas con guerra provén da época napoleónica, cando un escritor entendeu que o territorio inundou despois de que un conflito estivese cuberto con estas flores na primavera. Durante a Gran Guerra, o tenente coronel John McRae, canadiense médico, escribiu o poema nos campos de Flandes, no que estableceu esa mesma relación. A composición fíxose famosa e a Poppy converteuse no emblema do falecido en combate: nos campos de Flandes, as amapolas crecen // entre a fila de Crosses, // que marcan a nosa cama; e no ceo // Las Alondras, aínda cantan con valentía, o voo // apenas escoita entre os canóns a continuación … así que o día do aniversario do armisticio, o 11 de novembro, os británicos colócanse unha amapola -Poppy – Papel, en memoria do falecido na Primeira Guerra Mundial. Con el tamén conmemoran a outros soldados que perderon a vida en conflitos posteriores, como a Segunda Guerra Mundial, a guerra de Malvinas ou a Guerra do Golfo. Os Poppys están feitos polos veteranos de guerra e vendidos por representantes da Real Legión británica, unha organización formada por supervivientes de todas as guerras.
Por outra banda, en Somme (Francia) a cada primeiro de amapolas de xullo son xogados en un pozo inmenso coñecido como a gran mina. O buraco de 30 m de profundidade e 100 m de diámetro – deixou unha mina colocada baixo as liñas alemás, que explotou ás 7,28 horas do 1 de xullo de 1916, antes da ofensiva de infantería que deu iniciou a batalla de Somme. Neste punto, ese mesmo día e a esa hora realízase anualmente tan cerimonia emocional.