que implementaron modelos de ecoloxía industrial van moito máis alá dos polígonos industriais clásicos. Un bo exemplo atópase en Kalaundborg, unha cidade de preto de 20.000 persoas situada ao norte de Dinamarca.
O modelo de ecoloxía industrial xa estaba implementado nos anos 60 do século XX e, aos poucos, foi Perfeccionación ata que é o que é hoxe, un dos ambientes de ecoloxía industrial máis eficiente que podemos atopar en Europa. Kalundborg ten un parque ecoindustrial que funciona igual que unha cadea tropical dun ecosistema natural.
en Kalundborg:
- unha planta de electricidade.
- unha refinaría de petróleo.
- unha fábrica de ácido sulfúrico.
- un cemento.
- unha fábrica de xeso (plaidur).
- a Fábrica de biomasa.
- Farms locais.
Ademais, as estradas tamén están fabricadas e reparadas, así como os servizos dotados á cidade de Kalaundborg. A cousa realmente interesante de todo isto é que todos estes edificios e as súas actividades están relacionadas entre si.
Para obter unha idea, a central prodúcese a vapor como residuos. Non obstante, este vapor é usado pola refinaría de petróleo, que xorde do gas tanto para a fábrica de enerxía como a fábrica de xeso. Ademais, a refinaría produce xofre como residuos, pero que é a materia prima da fábrica de ácido sulfúrico.
Por outra banda, o mesmo vapor xerado pola central de enerxía é usado na fábrica de biomasa, que Produce levadura como residuos, aínda que esta léveda serve como alimento ás explotacións de porcos. Do mesmo xeito, como resultado da actividade da fábrica de biomasa, tamén se producen lodos fermentados que son residuos que reutilizan as granxas locais.
No caso da central, os compostos volátiles que contaminan a atmosfera que son Reutilizado na fabricación de cemento e residuos sólidos forman parte da materia prima coa que se recupera o asfalto da estrada. Ao mesmo tempo, a calor sobrante producida pola central utilízase para ofrecer un servizo de calefacción aos edificios da cidade, que á súa vez rematan a calor residual á propia central para que poida usalo e así reducir a súa produción.
En resumo, como se pode ver, é un ecosistema industrial no que todas as industrias están conectadas entre si. Isto non significa que sexan completamente autosuficientes, pero moitas veces reducen a súa dependencia de materias primas e enerxía externa empregando residuos doutras actividades para o seu propio beneficio. O resultado é un modelo industrial cun impacto ambiental moito máis baixo que os modelos tradicionais e que, ademais, beneficia a todos os axentes sociais e económicos implicados.
