-Que está facendo aquí?
-e vostede ? Preguntei a elliot.
-Vivo na casa á beira.
-Que ?!
-IS, e ti?
-I me movín.
-En sabes? A miña nai interrompeunos.
-Se, é o meu profesor de ximnasia.
-ra, renunciou.
e iso? Preguntou a miña nai.
-mom, agora o expliquei, pode ingresar?
-Yes, seguro, ben elliot, que caeu moi ben, falaremos.
Cando vin que a miña nai entrou na casa, gritou:
– Que bichano fas aquí, isto xa é STALKER!
-We Xa sabes, non sabía nada, e que quería fuxir de ti.
-Well, podes ver a merda en movemento, non pensas?
– Hubiese queda máis tranquila que aquí.
-Mario é o teu irmán?
-if, e rompe a túa irmá?
-if.
-Que non se achegan a ela. Eu dixen.
-look, meu irmán non é coma ti, o meu irmán respecta a xente.
-Se, será polo que respecta a rocha.
-more que ti.
-CALLA xa, coño! Eu dixen.
-e ao inferno! El respondeume.
Eu fun á miña casa, subín á miña habitación, saín, sobre a pequena terraza que hai, vin, que deu a sala de Elliot, que estaba cambiando, eliminar a vista ao segundo, e comecei a escoitar música para desconectar …
Elliot POV’s
Foi 11:30 e subín á miña habitación, para durmir, eu viu a abril en roupa interior que estaba poñendo o seu pijama, eu miroi con ela, “Eu era tan perfecto”, pensei, eu bordo o meu beizo, esta rapaza me puxo mil, entón eu oín a Mario entrar na miña habitación e volvín a volta .
-They, non podo durmir.
-HaBer, que tes de ti? Eu dixen por tomalo.
-e menos ás patacas.
-i tamén.
-Because que traballan tanto? Preguntoume inocente.
-i non teñas pequeno.
-tete, abril, gústache?
-No! Eu dixen firmemente.
-of correcto?
-IS, porque as preguntas?
-Because rompeu, díxome, que lle guste, un pouco bit.
-ENSERY?
-Yes, pero só un pouco, entón eu quería saber se tamén lle gusta?
-well, agora que Din, gústame un pouco?
-e porque non o digas?
-de é algo moi difícil, ten un noivo.
– Non entendo os anciáns. Dixo o sinxelo.
-ni, non son eu. Responda a ti.
-i pode durmir contigo?
-Yes, por suposto.
April POV
Vin a Elliot con Mario nos seus brazos, vin que era un pouco de cantidade e explicou algo, vin mentres quedou no chan e que ían durmir. – Quizais non sexa tan malo, pensei, un minuto despois veu unha mensaxe, abrín o WhatsApp e vin que era Chad.
-hello ♥ –
-Hello, como vai o pescozo: ‘(-
-burns, cando penso en ti non fai mal: – * ♥ –
-jo, que bo, eu son realmente realmente elliot é tan estúpido -: -! –
-Tonquila, necesitaba un colar, para entender o que te amo ♥ 🙂 –
-Lavas Collar !? –
-IS, por 5 días 🙁 –
-i non podo crer iso, foi por mor de min :-(: ‘(-
– O que non, non o culpo, se non o culpo, non che culpo, por favor, por favor …-
-ni …-
-ni pero nada, non Culpa-lo, sei que por polo menos ese idiota non achegaría a ti ♥ –
-i ♥ –
-manana quere que nos quedamos para facer as funcións? –
-Non, farás palomitas de pipoca? –
-No, compro-los de chocolate –
-i que te amo! ♥: – * –
-En i –
-i’m vai durmir, mañá verémolo ♥ ♣ –
-Vale ♥ –
-deu ♥ –
-au ♥ –
Peche a conversa E durmín, miroume e cando o vin, miroume, comecei a vestirse, non sen antes de baixar o cego. Deixei a miña habitación e fun á cociña, vin a miña nai co teléfono fixo:
-Cando que chegue? -Esto’m’m polo menos – unha cea? – co seu xefe? – E coa súa familia? – E co seu fillo? -Que, ok-eu pase a abril? -Vale –
-ten, papá. A miña nai díxome.
-papiiiii.
-April, cariño, que tal?
-Th you miss you-k.
-Cando vieneses?
-A tarde, pero veu co meu xefe eo seu fillo e a súa esposa.
-Jefe, fillo, muller?
-Se, ten un fillo de 17.
-Ah.
-e creo que se movían, preto desta área.
-yesi?
-Yes, non sei se estivo na casa á beira, estivo diante,
-as son apelidos?
-mccry .
-No!
-Yes, son un apelido McCrory.
-No, o teu fillo é o que vive fronte, o fillo rico, o Boy que cae malo!
-Well, ten que comportarse, esta cea sae da miña promoción.
-well, vou tentar, papá, deixoulle que o autobús xa é bico.
-Hello. Saúdo.
-Hello.
-Que?
–Ools dolorido.
Eu coloque unha cara de dor, sentín tan mal,
-Tonquila.
Eu sorrín.
-Because o autobús non comeza? Pregunteille.
-i non sei.
Levantei e preguntoulle a Jou.
-Amando a un neno.
– que neno? Por aquí só este … a voz dun neno interrompeume.
-Que disgusto! Dixo que o neno rico.
escapei unha risa.
– Que te fai tanta risa?
-Que estás aquí, non o fixeches Tanto pasta?
-Yes, pero o condutor fallou de min.
-Ya.
-Peteña, non me rir moito, recordade iso Esta noite vemos uns a outros. Díxome abordando os últimos asentos.
-Created. Sussurrei.
Chegamos e comezamos as clases tan aburridas como sempre.
-It é raro non ver o aspecto de Elliot por aquí. Paola díxome.
-Berires cando queres verte a través da miña casa,
-Live contigo?
-No!
“e despois?
-He mudouse á casa á beira.
-No!
-Yes!
-God my.
-ya.
-i’m sorry.
-Well é o que hai, ademais, nada pode empeorar, hoxe, hoxe, Ven a cear na miña casa o neno rico e o seu Papis o millionetis.
Paola estourou en risa.
-O … Vaia o día … realmente. El dixo que secar as bágoas de risa.
– Vostede ve, agradecer a bondade antes de que estea con Chad.
Vin a aparcadoiro da nai de Paola diante de nós.
-April, lembre, cun preservativo. El dixo.
-Que obsesión!
Paola dixo adeus facendo morritas.
-April! Eu saúdo a Brad.
-Brad, eo teu irmán?
-Tonquil, está chegando, que teñas tes.
Lanzoi un aspecto asasino.
-Cariño.
-chad. Eu dixen sorrindo.
-Nós imos?
-Mais, temos que esperar o bus, non?
Non. Dixo que sacar algunhas chaves fóra do seu peto.
-Este sabe conducir?
-yes.
-e porque sempre vienes por autobús?
-Because pola mañá hai policías.
-Ah.
-Sube.
Chad, Brad e eu entramos no coche e foi á casa dos xemelgos, pasa a tarde entre lapis, bicos e cadernos, ata que chegou o tempo de casa, Chad me deixou na casa e cando parecía unha copa de galiña na miña casa.
-broke, sen toque nada ata a cea! Ordenou á miña nai.
-Jo. Rompeu dixo poñer un pucherito.
-ten. O meu pai dixo, dándolle unha pataca frita.
-John, non deas nada á moza!
-ups. Dixo o meu pai inocente.
-Hello? Saúda aos meus amados pais.
-John saúda á moza de min!
-Vale, hola. O meu pai díxome dándome un abrazo. – Este da túa nai e agora o meu. -Princa, como creceu! Dixo dándome un abrazo.
-Papa, non podo respirar.
-Pardón. Dixo que se afastou de min.
-Papi, díxome que sería fai 2 meses non 3. Eu dixen facer un pucherito.
-i’m sorry, pero corren subir e cambiar, que o meu xefe xa está a piques de chegar.
-Valep …
Síntome por non subir o xoves, pero estaba ocupado, eu m Sentímolo e non esqueza votar. ..