medicamentos imunomodulador como interferón Do tipo I úsase para tratar a hepatite C e esclerose múltiple e reducir o custo xerado por estas enfermidades. Non obstante, estes tratamentos producen, nun número significativo de pacientes (30-45%), algúns efectos secundarios como a neurotoxicidade grave e as complicacións neuropsiquiátricas. Para entender por que estes efectos se producen, cómpre estudar en profundidade os mecanismos de interferons do tipo I de acción. En Para iso, o equipo do proxecto MBFUsedit (base molecular para indesejados Efectos secundarios Durante Interferon Therapy), financiado con fondos europeos, investigou as consecuencias celulares e de comportamento do tratamento con IFN-BETA. Para alcanzar o seu obxectivo, xeráronse ratos transxénicos que carecían do receptor IFN-alfa / beta no sistema nervioso central. Tratouse de demostrar que IFN-BETA únese a Ifnar en neuronas, neurogliocitos ou outras células que causan deterioración cognitiva e comportamento pseudoperapezante.
Para identificar as células responsables dos efectos tóxicos, IFNAR1 foi eliminado en diferentes tipos de células, que demostraron que os síntomas procederon da activación do receptor no endotelio cerebral. A análise do perfil de expresión xénica despois da activación do IFN-BETA debe revelar o mecanismo molecular preciso.
A investigación dos estimuladores clave IFN (ISG) no cerebro mostrou unha activación da ISG-15 en células endoteliais cerebrais. No traballo posterior, os cambios no comportamento animal tratados con IFN-BETA serán estudados para avaliar a plasticidade sináptica do hipocampo. En total, os resultados do estudo deberían proporcionar novos datos sobre o mecanismo de acción do tipo i interferons. Esta información será moi útil para mellorar o tratamento crónico e sistémico con IFN-BETA e axudará a reducir os derivados dos efectos secundarios destes medicamentos.