O fotógrafo do National Geographic James Balog, que ao principio era escéptico sobre o cambio climático, saíu da dúbida a través da “Enquisa de xeo extrema”, que fundou En 2007, un innovador programa fotográfico que, a través do lapso de tempo documentou os efectos do cambio climático e do calentamiento global, mostrando a perda de video de diferentes glaciares ao longo dos anos. No documental perseguía o xeo (2012, Jeff Orlowski), podes ver o Proceso de como Balog estaba rexistrando e capturando varios anos de cambiar os glaciares do mundo.
Un dos glaciares aos que Balog pagou a atención foi o Jakobshayn (tamén coñecido como Ilulissat ou Sermeq Kujalleq), situado no ao oeste de Groenlandia, e ao que, no documental, aínda que sen contribuír a datos científicos, sinalou que talvez fose a orixe do Gran Iceberg con onde se estrelou a Tita Nic en 1912. Pero o que se demostrou foi que fora unha das máis afectadas pola derreter de Groenlandia nas últimas dúas décadas debido ao calentamiento global, mostrando un proceso de perda de xeo moi acelerado. Por exemplo, descubriuse que se retirou, perdendo, por exemplo, tres quilómetros en 2013 con respecto ao ano anterior e que, nalgunhas das súas zonas, diminuíu ata 40 metros o seu espesor.
Nun estudo recente publicado por Nature Geoscience, realizado por expertos internacionais entre os que se atopan membros da NASA a través dos océanos da misión, a fusión de Groenlandia (OMG), que usa barcos e avións para medir como as temperaturas oceánicas afectan a ampla extensión de xeo de Groenlandia, mostra que se detivo e que en certas áreas o xeo volveu crecer. Os motivos desta recuperación parcial son, segundo os expertos, nun cambio temporal en correntes mariñas, cun arrefriamento de auga que limita a perda de xeo. Non obstante, non se descarta que é un fenómeno puntual que se pode desenvolver por uns anos para que, despois, o iceberg continúe co proceso de perda de masa e, a longo prazo, camiño da súa desaparición, desde as previsións son as temperaturas que seguirán aumentando debido ao cambio climático.
A perda de xeo de Jakobshavn é debido, a partir do resto dos glaciares, ao aumento do nivel do mar de todo o mundo, de aí a relevancia no estudo de Seu descongelamento para combater o cambio climático. Algúns expertos, ao coñecer o estudo, sinalaron que non se debe tomar como un fenómeno que está a revisar os efectos do cambio climático. Josh Willis, un dos principais investigadores de OMG, declarou nun comunicado que o “Jakobshavn ten unha pausa temporal con este patrón climático. Pero a longo prazo, os océanos están quentando. E vexa que os océanos teñen tal impacto. Enormes en glaciares é unha mala noticia para a capa de xeo de Groenlandia. “Polo tanto, este cambio de tendencia do glaciar non é tan boa noticia como un efecto dos cambios oceánicos resultantes do cambio climático.