Lesións inflamatorias e estenos na enfermidade de Crohn. Correlación histolóxica con resonancia magnética – Carteis – Sociedade Española de Anatomía Patolóxica

Introdución: a avaliación da actividade na enfermidade de Crohn (CE) é importante para a optimización das estratexias terapéuticas. A diferenciación entre lesións inflamatorias e estenóticas é decisiva, porque a primeira responde ben ao tratamento médico, mentres que este require a cirurxía. A actividade na CE baséase nunha combinación de descubrimentos clínicos, bioquímicos, endoscópicos e radiolóxicos que non son sensibles para determinar a actividade inflamatoria intestinal e non diferencian entre a inflamación ea estenosis. A imaxe de resonancia magnética (RM) é moi sensible e específica na avaliación da CE no intestino delgado. Non foi estudada a capacidade de diferenciación entre a actividade ea fibro-elevenosis da MRI, xa que son entidades que poden solaparse. En pacientes con síntomas refractarios, as decisións terapéuticas están baseadas en diagnósticos histolóxicos. Propuxemos complementar datos histolóxicos con MRI-Imaging como biomarcadores de actividade en EC.Material e métodos: A RM preoperatoria realizouse en 27 pacientes con CE seleccionados para a resección quirúrgica. A MRI avalía: espesor da parede, a intensidade do sinal de contras e post contraste e un aumento relativo do sinal con contraste, presenza de edema e estenosis da luz. Seccións histolóxicas da mesma área teñidas con el foron avaliados. O espesor da parede, da submucosa, a porcentaxe dos compoñentes inflamatorios e fibrosos da Mucosa e a submucosa (Mason e Reticulin Trichrome manchas), o edema submucoso ea vascularización (CD31). Resultados: casos con predominio inflamatorio por eu Tivo un sinal de sinal máis intenso contraste inicial por MRI que o fibroenestenotic (P = 0`009). O espesor da submucosa quedou correlacionado con fibras de laxas ou inicial positiva para a retícula (P = 0`007), cunha maior tendencia de vascularización (CD31). Os casos fibrostánticos tiñan un espesor da submucosa inversamente correlacionada coa captura inicial de contraste por RM. A inflamación mucosa correlacionou inversamente co espesor e fibrosis submucosa (P = 0`007). A fibrosis establecida (tricrómica) non capturou o sinal atrasado (P = 0`038) .conclusions: hai unha correlación de lesións histolóxicas coa imaxe de MRI que é capaz de diferenciar entre lesións fibroblásticas e inflamatorias. A MRI pode ter un papel decisivo como biomarcador no tratamento da CE.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *