Jan Hendrik Oort (Galego)

Jan Hendrik Oort (28 de abril de 1900 – 5 de novembro de 1992) foi un astrónomo holandés internacionalmente coñecido. El estimulou de xeito especial a radioastronomía. É coñecido porque o toroide de cometas que rodea o sistema solar recibiu o seu nome, oort Cloud.

Jan Oort

janoort.jpg

Información persoal

HENDRIK

JAN HENDRIK OORT Ver e modificar os datos en wikidata

Nacemento

28 de abril de 1900
Franeker, Friesland

morte

5 de novembro de 1992 (92 anos)
Leiden

nacionalidade

holandés

Educación

educado en

University of Groninga Ver e modificar os datos en wikidata

supervisor de doutoramento

Pieter Johannes van Rhijn Ver e modificar os datos en wiki Datos

estudante de

jacobus kapteyn Ver e modificar datos sobre Wikidata

Información profesional área

astronomía

coñecido por

Oort Cloud

Empresario

  • Universidade de Leiden (desde 1930)
  • Universidade de Leiden (desde 1935)
  • Universidade de Leiden (1945 -1970) Ver e modificar os datos en wikidata

estudantes de doutoramento

Maarten Schmidt e Cornelis Johannes Van Houten Ver e modificar os datos en wikidata

Membro de

  • Royal Society
  • Soviet Union Science Academy
  • Real Academy of Sciences of Suecia
  • Real Academia de Artes e Ciencias Holanda
  • Pontificia Academia das Ciencias
  • Academia Americana de Artes e Ciencias
  • Academia Rusa de Ciencias
  • Academia Alemá de Ciencias Naturais Leopoldina
  • Unión Astronómica Internacional
  • Academia de Ciencias Nacionais de Estados Unidos (desde 1953) Ver e modificar datos sobre Wikidata

Oort naceu en Franeker en Friesland e estudou en Groninga con Jacobus Cornelius Kapteyn. A súa tese de doutoramento titulou estrelas de alta velocidade. En 1927 demostrou que a Vía Láctea rotaba, analizando o movemento das estrelas. En 1935 obtivo o cargo como profesor da Universidade de Leiden, onde Hertzsprung foi o director.

Oort foi fascinado polas ondas de radio do universo. Logo da Segunda Guerra Mundial converteuse nun pioneiro no campo da Astronomía de Radio, para o que utilizou unha antiga antena de radar alemán.

Nos anos 50 obtivo un novo telescopio en Dwingeloo, ao leste de Holanda, para investigar O Centro Galáctico. En 1970, un novo foi construído en Westerbook, composto por 12 pequenas radiotelescopes traballando ao unísono para facer observacións interferométricas. Este tipo de observación fora proposto por el, pero o utilizou con éxito Martin Ryle antes.

A súa hipótese da orixe común dos cometas foi posteriormente aceptada como correcta, aínda que hoxe se cre que hai outros Lugares máis adestramentos.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *