Interposición do recurso administrativo e causas de Inadmiso

Trámites para cumprir a interposición do recurso administrativo

A interposición dun recurso deberá expresar, tal como se establece no artigo 115 de O LPAC:

a) O nome e apelido do recorrente, así como a identificación persoal dela.

b) O acto que se usa eo motivo do seu desafío.

c) , data, sinatura do recurrente, identificación do medio e, se é o caso, do lugar indicado para as notificacións.

d) Unión de órganos ou administrativos aos que está dirixido eo seu correspondente código de identificación

e) As outras particularidades necesarias, se é o caso, polas disposicións específicas.

Aínda que non será un obstáculo para procesar o erro ou a ausencia da cualificación do recurso por O recurrente, sempre que se deduce o seu verdadeiro carácter. Doutra banda, os vicios e defectos que fan que un acto anulable non poida ser alegado por aqueles que os causaron. Esta última regra é unha expresión da regra xeral da nosa orde que ninguén pode beneficiarse da súa propia torpeza (Nemo Auditur Propriam Turpitudem Alegans).

Inadmiso para procesar a interposición dun recurso administrativo

Como novidade do actual LPAC, o seguinte será o seguinte:

a) ser incompetente o órgano administrativo, cando o competente pertence a outra administración pública. O recurso debe ser remitido ao órgano competente, de acordo co disposto no artigo 14.1 da LRJSP: “O organismo administrativo que é incompetente para a resolución dunha cuestión remitirá directamente as accións ao organismo que considere competente, debe notificarlle isto circunstancia para os interesados “.

b) Falta a recurrente de lexitimación.

c) Tratar un acto non susceptible ao recurso.

d) O prazo transcorreu para a interposición do recurso.

e) Falta o recurso manifestamente da fundación.

resolucións relevantes

Sentenza do TSJ de Cantabria, n. 51/2019, do 21 de febreiro. ECLI: ES: Tsjcant: 2019: 183

“O recurrente argumenta que a escritura que dirixiu o concello (…) o 19/05/2017 é un Recurso de recurso. O apelido argumant, pola contra, aceptar a tese do concello, que dixo que escrito non é un recurso de substitución, porque ‘está limitado a solicitar sen información instantánea (a) a cancelación da resolución que lle di apelada.’ A materia analizada está integrada no ámbito normativo das artes. 112.1 e 115.1.b e 2 da Lei 39/2015, do 1 de outubro do procedemento administrativo común das administracións públicas (LPACAP), contido idéntico ás artes. 107.1 e 110.1. Por 2 do LRJPAC e Art. 114.1.By 2 do LPA de 1958. As normas anteriormente mencionadas establecen que a natureza xurídica dun recurso administrativo é dada polo desafío, petición por nulidade, anulación ou revogación, dun acto administrativo (resolución ou acto de procedemento cualificado). Este campo normativo está complementado por A arte. 115.2 do LPACAP, a través da implementación do principio antiformalista, na precisión que a determinación de determinar a existencia eo tipo de recurso non é a denominación atribuída polo recurrente senón a natureza que é evidente desde o seu contido. (…) é unha doutrina consolidada desta Sala Suprema Corte que debe considerarse como un recurso de reposición, formulado por legitimado para iso, que almacenará para obter a revogación do acto administrativo que se estima a ser contraria á dereita, polo que é suficiente para a súa reforma e que está dirixido ao mesmo corpo que dictado polo, cuxa xurisprudencia está de acordo coa regra semiolóxica máis elemental sobre o valor dos signos, o que se dá por significado e non polo significativo “” .

Declaración de TSJ de Madrid, n. 369/2019, de 4 de xullo.ECLI: ES: TSJM: 2019: 5629

“O recorrente reprocha a acción administrativa tres preguntas, por un lado, sostén que cumpre escrupulosamente todos e cada un dos requisitos O requirido pola chamada, ademais de reprochar os actos recorridos pola falta de motivación e, finalmente, sostén que non formulou ningún recurso, senón simples queixas. Comecemos con esta última pregunta. O documento que funciona o folio 89 do ficheiro está subscrito polo recurrente e as cabezas co título “Recurso de recurso”. Non acaba de comprender a sección o motivo desta acusación. En calquera caso, a arte. 115.2 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, o Procedemento administrativo común das administracións públicas, establece, en garantía do xestionado, que “o erro ou a ausencia da cualificación do recurrente non será un obstáculo para o seu procesamento, sempre que o seu verdadeiro carácter sexa deducido”. N. Ou somos dubidosos que o que quería o recurrente era formular un recurso, porque non estaba de acordo coa non concesión da bolsa e tal discrepancia non era unha mera queixa, pero, en calquera caso, non terminamos de comprender o feito de que, De feito, non tiña a intención de recorrer, xa que agora afirma, cal é o motivo da instancia a esgotarse e vai a un recurso contencioso-administrativo ante este xulgado. “

Xuízo do TSJ de Madrid, n. ° 630/2019, do 28 de xuño. ECLI: ES: TSJM: 2019: 4730

“en efecto, non está previsto na nosa lexislación, a posibilidade de desafiar un procedemento administrativo un acordo das características de que aquela apelación é referida, polo que, a medida que a administración resolta apelada na resolución do 28 de febreiro de 2018, que foi confirmada na instancia, o recurso administrativo que o apelación de hoxe interpuxo foi inadmisible para o procedemento do artigo 116 C ) da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas, a cuxo tenor é unha causa de inadmisibilidade de tal atractivo que se presentará contra unha acción non susceptible ao recurso “.