Formularios: a invención
O termo invención non é bastante preciso. Foi usado por compositores para traballos vocales ou instrumentais moi similares, entre si. Nestas obras o termo “invención está relacionado coa inventiva. No noso caso, imos utilizar o termo en relación ás famosas invencións en 2 e 3 voces de Bach que serven de excelentes exemplos simples e, ao mesmo tempo, complexo – de composición de contraparty e introdución ao estudo de fuga.
Bach usou originalmente os termos do preameum por inventos a 2 voces e fantasía e posteriormente sinfonía para inventos a 3 voces. Hoxe en día, comunmente concedemos o nome de inventos en invencións e 3 voces. A estrutura das invencións é variada. No caso dos de dúas voces, moitos seguen a seguinte estrutura que mantén a semellanza coa de fuga polo que imos usar con algunha liberdade os termos relacionados coa fuga:
exposición | O tema ou en xeral é presentado tema curto. A segunda voz a miúdo imita a primeira. |
Primeiro episodio | Despois da exposición, comeza unha transición: a que chamaremos episodio – Usando material melódico e / ou rítmico da materia e moitas veces harmónico marcha para modular a tonalidade do dominante. No caso de tonalidades menores podemos atopar unha modulación ao relativo maior. Nas filtraciones, damos o nome do episodio a esas seccións onde non atopamos o asunto completamente. |
Segundo temas da materia | ao chegar A nova tonalidade atopamos de novo o asunto. Investir a miúdo a orde de entrada das voces. |
Segundo episodio | comeza un novo episodio que conduce a unha nova tonalidade. A miúdo é o relativo menor no caso das principais tonalidades e da tonalidade do dominante ou parente maior no caso dos menores. Nalgún episodio volve á tonalidade principal ao levarnos á presentación final do tema. |
Terceira presentación da materia | Esta terceira presentación é menos clara que a anterior está confundida cun novo episodio |
o terceiro episodio trae de volta á tonalidade orixinal. | |
Última presentación da materia | Xeralmente antes de rematar, o suxeito ou a súa variación é presentada por última vez por última vez. |
Un bo exemplo desta estrutura que o vemos na invención en facer maior. Vexa a súa análise detallada. Outras invencións como a de Do Menor e FA maior fan un uso extensivo da técnica de Canon. Naqueles da miña maior, a FA máis baixa e o maior material temático trátase constantemente entre as voces explotando o uso do contrapunto invertible.
Busca • Escriba!
Este traballo está baixo unha licenza de Creative Commons Attribution-Nocomercial-Sinderivar 4.0 International.
J. Rodríguez Alvira