Avaliación da hiperplasia arterial despois de implantes de próteses vasculares modificadas por técnicas de enxeñería de tecidos.
Autor: Dominguez Sánchez , Maria Belen
Departamento: Ciencias Morfolóxicas e Cirurxía
Director:
Data de lectura: 15/11/2005
Clasificación: PROGRAMA DE CUMA
PROGRAMA: Ciencias Morfolóxicas e Cirurxía (RD 185/1985)
Mención do Doctorado Europeo: Non
Resumo: Enfermidades do Sistema Vascular Periférico creceron significativamente nos países desenvolvidos. Os substitutos arteriales máis utilizados son a vea safenosa e a arteria mamaria interna, pero non sempre é posible dispoñer deles e por iso a procura de substitutos vasculares, especialmente para lentes de calibre pequeno e medio, a principal preocupación segue a ser Na actualidade de cirurxiáns vasculares. Os máis utilizados foron substitutos arteriales dunha natureza polimérica chamada “próteses vasculares”. Nestes momentos e emerxentemente estouran no mercado os buques criopreservados, é dicir, os buques naturais sometidos a procesos de conservación celular e matricial. Estes buques teñen un aspecto dobre, por unha banda, a súa estrutura e función son os máis próximos ao segmento a ser reemplazado pero tratando dun heterinto, o problema inmunitario implica un inconveniente importante no éxito do injerto vascular. Agora ten como obxectivo a ciencia médica Para dar un paso máis e terapia de reposición completada coa terapia de regeneración, en busca dun substituto vascular na natureza na semellanza do buque nativo en estrutura e función. Son técnicas de enxeñería de tecidos que nos permitirán deseñar un substituto vascular para medir a cada paciente e que tamén se comporta como un tecido biolóxico activo. O deseño de novos substitutos arteriais de calibre pequeno e medio, que melloran a taxa de falla actual foi o noso interese. Por este motivo, diriximos a nosa hipótese de traballo a: son construcións ou equivalentes arteriais unha alternativa ás próteses arteriales actuais de pequeno e medio calibre? Os obxectivos propostos para responder a nosa pregunta de hipótese foron o 1º deseño e fabricación de construcións vasculares alternativas ás próteses actuais de uso clínico. Tomando como referencia a actual calibra pequena próteses vasculares que se expanden o politetrafluoroetileno ou o PTFE preparáronse tres construcións diferentes: – Dous deles tipo de célula (célula endotelial e célula endotelial máis fibroblástica) e unha construción de tipo olular (revestimento con hidróxelo polimérico que contén As substancias anti-agregadas de aspirina) foron sometidas a fluír, nun circuíto ex-vivo. Avaliación da eficacia das construcións: pódese obter a eficacia antitromombogénica mediante dous métodos diferentes a) pola presenza de cobertura endotelial activa: as construcións celulares CE + MF mostraron unha maior endotelización que aqueles formados por EC, sendo en ambos casos superior a AL10%. Polo tanto, mellorar significativamente a media necesaria para mellorar a prótese de PTFE a través dunha cobertura endotelial que foi establecida nun 5%. b) Para a presenza dunha superficie antitrombótica activa: o revestimento mostrou unha redución significativa na retención de plaquetas en comparación co grupo de control. A avaliación global das nosas construcións permitiunos establecer que: todas as construcións deseñadas son máis eficaces na prevención da trombosis que o grupo de control estudado .2 ° Tradución de construcións incluso un modelo experimental. Tras a interposición das distintas construcións do territorio arterial do can, os parámetros (trombosis e restenosis) son fixos que permiten a avaliación da eficiencia das construcións: – As construcións implantadas foron máis efectivas para inhibir a oclusión do 25% VERSUS 66% das próteses de PTFE .- A redución da hiperplasia intimal foi significativa para o grupo EC con respecto aos outros grupos de estudo.