Durante a nosa cirurxía de cataratas podemos diminuír ou eliminar o astigmatismo do paciente por varias técnicas:
- a través da incisión principal.
- a través de keratotomías relaxantes.
- a través de incisións córnea perforante fronteira.
- a través de lentes intraoculares de Ring O-Ring.
Incisión principal
A nosa principal incisión é cada vez máis pequena, estamos a usar incisións de 2,2 mm, ademais de estar nunha córnea clara coa que o astigmatismo inducido é cada vez menos. Non ten moito sentido con este astigmatismo inducido que operaremos no eixe máis curvo, é máis lóxico que operaremos sobre o eixe máis cómodo para o cirurxián.
As incisións límbálicas relaxantes
son incisións que afectan o 90% do espesor corneal na córnea periférica poden ser curvas ou rectas pero que son moi mal previsibles, ademais de ser molesto O paciente no período postoperatorio.
Incisións de perforación opostas en Clara Corna
Trátase de diminuír o astigmatismo por dúas incisións opostas sobre o eixe máis curvo co consecuente aplanado deles. Estas incisións serán máis eficaces que anos teñen en tamaño, e canto máis preto sexan do centro corneal.
Para iso usamos un vaso de diamante, porque o corte é sempre máis homoxéneo que cun de metal e na nosa práctica facémolo cun de 2,5 mm.
Estivemos usando estas incisión desde o ano 2000 e este é o noso nomograma básico aínda que coa incorporación das lentes intraoculares do anel O-Ring, limitámonos ao astigmatismo por baixo de 2 dioptrías.
En astigmatismo directo e oblicuo entre 1 e 2 diopters, realizamos dúas incisións de diamante de 2,5 mm a 9 mm do centro da córnea, se está entre 2 e 3 dioptrías as incisións que facemos máis preto do Centro Corneal 7 mm.
No astigmatismo inverso debemos facer que as incisións máis próximas ao Corneal Center porque estas son menos efectivas. Para astigmatismos de 1 a 2 diopters realizamos dúas incisións a 7 mm do centro corneal e de 2 a 3 dioptrías a 6 mm do centro da córnea.
lentes intraoculares de anel O-anel
é o método máis previsible para corrixir o astigmatismo e a calidade visual é moito maior que con incisións. Aínda non temos unha gama completa de poderes e, polo tanto, en moitos casos nos que temos un astigmatismo residual que teremos que asociar as incisións de perforación opostas que se asociarán co implante.
É esencial que a lio estivese implantada sobre o eixe adecuado e non xira no período postoperatorio, xa que unha rotación de 10 graos fai que perda o 33% do seu efecto. Para iso propoñemos que a etiqueta do eixe está feita con láser nd: yag na córnea.
nd: YAG marca láser no eixe de implantación
Antes do paciente entre a sala de operacións “mesmo a partir do día anterior”, están feitos con láser ND: YAG subepitials cun poder de viaxe de 2 mj. Pasa a través do alumno, a fenda da lámpada láser ND: YAG, no eixe no que imos implantar a lio. Poñemos unha pinga de anestésico e instruímoslle ao paciente a tentar ollar para fóra. Facemos 4 marcas ben visibles á luz da fenda, 2 marcas máis próximas a limbo e 2 marcas en córnea clara (fig. 1) “entón no microscopio será peor.”
Fig. 1.
Con estas marcas evitamos usar marcadores de tinta e a súa posible fonte de infección ou inflamación. Tamén evitamos ter que usar outro marcador de grao intraoperativamente, para situar a LIO, que pode ser outro factor de erro.
Unha vez que teñamos inxectado a Lio no ollo e sen eliminar o viscoelástico, pasamos a facer as incisões corneanas oposición nunha córnea clara segundo o astigmatismo residual que nos dá a folla de cálculo de “acrisophoricalalculator”.
Entón eliminamos o viscoelástico diante e detrás da lio e coa mesma punta de silicona de succión de irrigación xiramos a lio ata algúns graos antes do eixe de implantación definitiva.
Finalmente hidratamos a incisión principal coa solución de antibióticos e a través da paracencia para non perder a presión e ter a cámara anterior ben formada, acabamos de axustar a posición do anel de ouro con respecto ao láser Marcas da córnea