Obxectivo docente: mostrar os resultados máis frecuentes de artropatías inflamatorias comúns en RM segundo o tipo de artropatía e articulación afectada.
Revisión do tema: o estudo por RM de pacientes con sospeita de artrópatia inflamatoria non adoita ser habitual a menos que se sospeita a complicación ou a forma atípica de patoloxía. Aínda que a maior parte da literatura activa trata sobre o diagnóstico precoz por RM, os descubrimentos máis frecuentes ou pouco frecuentes, pero relevantes son relativamente infravalorados. Realizamos unha revisión retrospectiva (dos últimos 4 anos de aproximadamente 4 anos) dos estudos de MRI de pacientes con diagnóstico final de artropatía inflamatoria apendicular non infecciosa (aproximadamente 140 pacientes ata agora). Clasificamos a devandita revisión segundo o tipo de artropatía (reumatoide e microcristalina) e articulación afectada (xeonllo, ombreiro, nocello, cadeira e pulso). As imaxes e o informe de radioloxía foron revisadas e os casos máis representativos están expostos ademais de realizar unha revisión bibliográfica específica.
Conclusións: A pesar dos avances no diagnóstico precoz de artrite reumatoide e espondiloartropathies, a MRI non o é A primeira modalidade de elección no diagnóstico de artropatías inflamatorias debido ao seu alto custo, a sinxela radiografía sendo a primeira ferramenta de liña para o diagnóstico inicial e seguimento evolutivo dos pacientes. Con todo, dada a súa prevalencia, podemos atopar achados diagnósticos de artropatia inflamatoria en exames de resonancia magnética realizados na nosa práctica diaria para pacientes con mono ou dor oligoarticular con artropatia ou non clínica cuberto. É, polo tanto, esencial para o radiólogo coñecer os patróns de implicación articular específica das principais artropatías.