Tomé a data do 22 de febreiro de 2002, Festa da Cátedra de San Pedro, os dous documentos do Consello Pontificio Para a comunicación social a Igrexa e a Internet e a Ética en Internet, ilustráronse aos xornalistas na sala de prensa “Juan Pablo II” o 28 de febreiro polo presidente, Mons. John Patrick Foley, e polo secretario, Mons. Pierfranco Pastore. Por que dous documentos sobre o mesmo tema? Presentando cada un dos textos veremos o peculiar punto de vista que os caracteriza. Cando un dos documentos refírese ao outro, a formulación “documento adxunto a isto” úsase en ambos: son, porque son, polo tanto, pero autónomos; doutro xeito hai unha continuidade interna, pódese ler de forma independente antes dun ou o outro.
O específico sobre a Igrexa e Internet é a consideración das “implicacións que Internet para a relixión e especialmente para a Igrexa Católica” (n. 2). A reflexión xorde na introdución (Nn. 1- 4): O interese por Internet é un aspecto particular da súa preocupación por todos os medios, que se consideran positivamente e como verdadeiros agasallos de Deus; o conxunto dos medios son factores culturais que concorren ao progreso do reino de Deus en Historia; Internet introduce cambios que inflúen “non só no xeito en que a xente comunica, senón tamén na forma en que entenden a súa vida” (n. 2).
A igrexa, considerando os medios, ten un dobre O propósito diso. O primeiro: “Fomentar o seu correcto desenvolvemento e uso con vistas ao progreso humano” (n.3), diálogo cos responsables dos medios para colaborar na elaboración dunha política adecuada e comprender ben a propia natureza dos medios. O segundo: a igrexa tamén está preocupada coa “comunicación dentro e pola propia igrexa” (n.3) xa que a comunicación eclesial non se reduce a cuestións técnicas senón, baseado na comuñón da Trinidade, converteuse nunha calidade esencial na evangelización e práctica eclesial interna (CF Nn. 3-4).
Os católicos están invitados a non “ter medo de abrir as portas dos medios sociais a Cristo” (n. 4 e, no capítulo 2 oportunidades e pratos (NN. 5-9), o fenómeno dos medios e Internet enfróntase a unha relación coa misión da igrexa.
Dado que anunciar a Xesucristo “a persoas formadas por unha cultura dos medios, necesita considerar coidadosamente o especial Características dos medios, a igrexa agora ten que entender a Internet. Isto é necesario para comunicarse de forma eficaz coas persoas, especialmente cos mozos, que están mergullados na nova experiencia tecnolóxica “(n. 5). Os medios ofrecen importantes beneficios e vantaxes para a igrexa; particularmente” Internet é importante para moitas actividades e Programas da Igrexa: A evangelización, que inclúe a re-evangelización ea nova evangelización e os traballos tradicionais Misionero AD Gentes, catechesis e outros tipos de educación; a noticia e información; apologética, goberno e administración; e algunhas formas de consello pastoral e xestión espiritual “(N.5). A Santa Vista xa está presente en Internet e” para os grupos vinculados á Igrexa que aínda non se deu a que este paso se anime a considerar facelo tanto tempo como antes de “(n. 5). Internet tamén debe servir para a comunicación interna da igrexa e subliñar a diferenza entre o modelo de comunicación actual de rede e o pasado,” nun único enderezo, arriba e abaixo “(N.6) , o texto recorda outros documentos xa publicados xa publicados, que tratan a necesidade de “un fluxo recíproco de información e puntos de vista entre os pastores e os fieis” (N.6).
para o uso adecuado da comunicación na igrexa , o texto recorda a necesidade de formación: “A educación e a formación relacionada con Internet poden integrar os programas globais de educación de medios accesibles aos membros da igrexa. Na medida do posible, a planificación pastoral dos medios debe proporcionar esta formación por seminarianos, sacerdotes, persoal relixioso e pastoral como profesores, pais e estudantes “(n. 7).
Comunicación Internet posúe a igrexa algúns problemas especiais que Poñer en evidencia algúns aspectos negativos. En xeral, a cultura dos medios e Internet está impregnada “dunha mentalidade típicamente postmoderna” (n. 8); en particular, Internet inclúe sitios que atacan e difunden algúns grupos relixiosos e étnicos Sitios pornográficos e violentos, sitios que abusan da relixión cristiá, aplicando interpretacións excéntricas da FEDE e as prácticas de devocional extravagantes.
Favores de Internet “Un enfoque de” consumidor “en problemas fede. Os datos suxiren que algúns visitantes dos sitios web relixiosos poden facer compras, seleccionar e elixir elementos de paquetes relixiosos adaptados ao usuario para adaptalos aos seus gustos persoais “(n. 9).
Ademais,” a realidade virtual de Ciberespazo Ten algunhas implicacións preocupantes tanto para a relixión como a outras áreas da vida. A realidade virtual non substitúe a presenza real de Cristo na Eucaristía, nin a realidade sacramental dos outros sacramentos, nin o culto compartido nunha comunidade humana de carne e sangue. Non hai sacramentos en internet “(n. 9); é necesario considerar” como levar a personamía do ciberespazo a unha auténtica comunidade “(N.9).
As recomendacións e conclusión (NN. 10 -12) O texto contén unha exhortación ás persoas que están presentes en todos os sectores da igrexa, para usar a Internet, xa que “non é aceptable ser tímidamente por medo á tecnoloxía ou por ningún outro motivo” (n. 10) . Entón as palabras de alento ofrécense para motivar positivamente con respecto a Internet a varios grupos: aos líderes da Igrexa, a axentes pastorales, educadores e catequistas, pais, nenos e mozos (CF n. 11). A última invitación está dirixido a todas as persoas de boa vontade “para vivir o fenómeno de Internet baixo a orientación dalgunhas virtudes: prudencia, xustiza, forza e coraxe, temperance (cf n. 12).
Fonte: http://www.san-pablo.com.ar/rol/?seccion=articulos&id=1403