está na idade de “Turquía” déixea. É por iso que é un adolescente e adolescentes “adherirse” da madurez. Eses e centos de máis frases son escoitadas diariamente sobre os comportamentos dos pubes, de adolescentes. Non obstante, a palabra adolescente non provén do verbo sufrimento, sinónimo de falta, pero desde o latín alere que significa crecemento, desenvolvemento.
Unha das características que definen a personalidade do adolescente é a súa inmadurez, Deseñado a partir da inseguridade que non é saber actuar contra as situacións en conflito ou novelas presentadas nun determinado momento. Neste constante aloxamento entre a infancia ea madurez, o adolescente está atrapado, por si só, polo seu propio corpo e as demandas dos demais que demandan abandonar os comportamentos dos nenos e entrar nun novo descoñecido, teórico, cheo de expectativas, pero tamén confusións e facer e facer coa ausencia das coordenadas específicas para localizar todo e cada comportamento nos seus parámetros apropiados.
A adolescencia é un período que debe tránsito rápidamente para alcanzar o obxectivo: ser adultos.
Sen, sen embargo, a socialmente é malo que está a ser catalogado como inmaduro. Cada vez que alguén comete un “comportamento inadecuado para a súa idade” é reprendido verbalmente acusándoo de inmadurez. Para adultos, e mesmo para os adolescentes, a adolescencia é un período que debe viaxar rapidamente para alcanzar o obxectivo: ser adultos.
A inmaturidade vista como un problema
Con todo, o proceso de adolescencia debe ser un espazo de tránsito, experimentación, ensaios e erros nos que cada materia debería atopar a súa propia estrada, é o momento en que a xente comeza a tomar a súa Primeiras decisións relativas ao que é o seu proxecto de vida.
Atopar un proxecto, formar unha identidade, reconstruír neste novo corpo – non fillo – son procesos de complexos, extremos e adosos que, como as ondas do mar ir e regresar, chocar e devastar. Estes momentos non poden ser vividos sen turbulencia, complicacións, erros e eses comportamentos chamados “inmaturos”.
A inmadurez dos adolescentes, o premio Ada á pequena claridade coa que ás veces resolverá os seus conflitos, ou aos súbitos cambios no humor que van desde a risa ata o grito en cuestión de segundos ou, ata o amor que expresa os seus ídolos en realidade parte do proceso. En palabras do prestixioso psicólogo inglés, Donald Winnicott, os adolescentes deben ser inmaduros, porque é neste momento onde están aprendendo a resolver os seus conflitos con eles mesmos e co exterior. É só grazas a este estado de inmadurez que pode viaxar con éxito esta etapa de descubrimentos.
O que está maduro?
O que fai que unha persoa adquira o estado de “madurez”, que son os comportamentos que fan que os adultos catáganse maduros ou inmaduros a un adolescente. Algunhas respostas a estas preguntas dirán que é madura porque é responsable, porque non é rebelde como os seus compañeiros, porque parece que era máis grande.
Con todo, estes comportamentos máis que un acto de maduración corresponden a hipersadaptations que o adolescente desenvolve como barreiras defensivas contra un mundo adulto que o impide viaxar os balances adolescentes.
por outra parte, el non debería non ser consciente de que a medida que a vida avanza, os suxeitos están chegando a un maior grao de equilibrio nas súas vidas, este saldo está asociado coa madurez da palabra. Esta madurez bio-psicosocial é progresivamente alcanzada desde a infancia ata a mocidade. Este PR O axuste indica que se deben reorganizar certos elementos e estruturas e outros conservados, é precisamente isto do que é a adolescencia: é o momento en que é necesario ser inmaduro para reorganizar, dimitir e posterior equilibrio.
O importante é aprender a tolerar a inmadurez, para concibir que non sexa un estado de culpa, senón como un episodio diferente e necesario, con características específicas e disposicións que fan que a adolescencia sexa o espazo propicio para a creación do único e individual do individuo tema.
Adolescente: a que está crecendo
A adolescencia provén da raíz indoeuropea “nutrir”, “crecer”, a partir da cal a voz latina de Alere “nutrir”, “Alimentación”, que deu orixe a “crecer”, “aumentar”. Dende este último (co anuncio do prefixo), formouse o verbo Adolescente “crecer”, “Desenvolver”