A transición demográfica na revolución industrial

por contreres de Eduardo Montagut. Doutor en Historia moderna e contemporánea

Na segunda metade do século XVIII comezou en Gran Bretaña para producir a primeira fase do que se coñece como Transición do antigo réxime demográfico ao concepto moderno e máis adecuado que a de revolución demográfica. Cartificaríase por un aumento ininterrompido no crecemento natural da poboación, baseado no mantemento dunha alta taxa de natalidade, pero, sobre todo, por unha caída clara na taxa de mortalidade, o factor diferencial claro en relación ao antigo réxime demográfico de altas taxas de mortalidade e mortalidades catastróficas periódicas asociadas a crises de subsistencia. Dos 5’8 millóns de persoas que tiñan a poboación de Inglaterra e Gales en 1700, foi a 9 millóns en 1801, aproximadamente.

As causas deste crecemento demográfico tiveron que ver cun claro aumento da produción agrícola, polo que a alimentación mellorou en cantidade, calidade e tamén en variedade. Doutra banda, o século XVIII, grazas aos avances científicos, viviu os inicios de cambios profundos na medicina, tanto en relación coa profilaxis como co combate de enfermidades. Neste sentido, é necesario citar a importancia da vacina contra a viruela. Así mesmo, o século XVIII viviu os primeiros cambios en hixiene xeral e persoal. Estes avances hixiénicos-sanitarios afectados especialmente á caída da mortalidade e, especialmente dos nenos, moi alto no antigo réxime demográfico. Tamén as devastadoras epidemias do pasado, especialmente da peste, desaparecidas ou mitigadas en gran medida.

A primeira consecuencia deste crecemento demográfico foi o aumento do traballo e do número de consumidores, dous factores Fundamentos para Avance industrial, necesitado dunha legión de traballadores e unha demanda que fomentou o investimento e lanzará un sistema de produción masivo a través de fábricas. Polo tanto, hai historiadores que falan sobre os inicios dunha revolución de consumo.

Pero, á súa vez, era necesario aumentar e mellorar as dispoñibilidade de alimentos, presionando cambios na agricultura e que foron tomadas por agraria e Revolucións agrícolas, causa determinante, tamén para o crecemento da poboación.

Para rematar, é aconsellable cualificar a importancia do crecemento demográfico no desenvolvemento económico. É un factor fundamental do cambio económico, xa que o caso inglés mostraría, pero tamén é certo que a presión demográfica non é suficiente, debe ir acompañada doutros cambios e procesos. Proba do que afirmamos aquí é o caso irlandés, que viviu un claro crecemento demográfico entre mediados do século XVIII e XIX e ocorreu o salto, pero unha grave crise demográfica e emigración masiva aos Estados Unidos.

Información de interese:

  1. a revolución de algodón en Inglaterra
  2. Revolución industrial: características xerais
Etiquetas: Demografía, Eduardo Montagut Contreras, Gran Bretaña, historia moderna, ollos de hipatía, revolución demográfica, revolución industrial, século XVIII, transición demográfica, valencia

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *