A educación é unha das ferramentas que máis inflúen no progreso das diferentes sociedades que proporcionan o seu Cidadáns do coñecemento e os valores necesarios para que poidamos alcanzar mellores niveis de benestar e tanto de crecemento económico como persoal, alcanzar así as desigualdades económicas e sociais e ampliar as oportunidades de traballo dos mozos.
para Isto, se a educación e a formación son importantes para calquera, imaxine o importante que é adestrar adecuadamente os nenos e os mozos que teñen unha discapacidade, ser o grao que é, con todas as dificultades que teñen que superar o día a día.
Afortunadamente, no noso país, os nenos con discapacidade garantiron a formación, aínda que aínda hai un longo camiño para ir en E O alcance da formación para integrar a estas persoas no traballo a pesar dos esforzos desenvolvidos a partir de asociacións e empresas como Diversís. No seu lugar, noutros países menos afortunados nos que o acceso é complicado para extensas capas sociais, os nenos con discapacidade aínda complicaron o Acceso á educación e, polo tanto, á integración social e laboral cando deixar de ser nenos e converterse en persoas adultas.
De feito, en moitos países africanos, ter unha discapacidade pode reducir entre dúas veces e triplicar as opcións para que un neno sexa a escola, en comparación co resto dos nenos que non o teñen. En países como Nepal, as cifras fanse tráxicas, xa que o 85% dos nenos non escolares teñen algunha discapacidade. E aínda así, para moitos nenos con discapacidade destes países que entran no sistema educativo, a calidade e o tipo de formación recibidos non son adecuados, xa que en moitas destas escolas, segregados en moitos casos, son alentados a Taboos, os roles e temores que existen nesas sociedades sobre a discapacidade.
Para iso, resolve esta grave discriminación que sofren centos de miles de nenos de todo o mundo é fundamental, xa que o negando o acceso ao sistema educativo, tamén están privados da igualdade de ansiedade para ser unha parte activa da sociedade en lugar de condenalos á pobreza ou á marxinación.
Afortunadamente, no noso país, as cousas son moi diferentes. A pesar das dificultades, e malia o que aínda hai que avanzar no campo da integración social e laboral, en España, a educación dos nenos con discapacidade está garantida pola lei. Un dereito que está garantido hoxe, pero esa foi a primeira gran batalla que debía presentar a mediados do século XX as familias españolas que tiñan nese momento un neno con discapacidade, coa apertura dos primeiros centros de educación especial nos anos 60 e 70, dando solución á situación problemática de moitas familias. En 2006, coa aprobación das Nacións Unidas da Convención sobre os Dereitos de Persoas con discapacidade, deu un paso de xigante xa que permitiu incorporar estas medidas no sistema xurídico español.
Accións que aínda que están en papel que eles son moi fermosos e, a pesar de ser recollidos na última lei educativa aprobada polo Goberno español, aínda non resolveu moitos dos desafíos aos que o sistema educativo do noso país ten que afrontar unha correcta educación inclusiva que responde ás necesidades de todos os alumnos Enfoques discriminatorios, a fin de loitar contra a estigmatización e discriminación, alcanzando así tanto social como de traballo de mozos con discapacidade.
Deste xeito, educando aos nenos nun ambiente igual no que se considera a diversidade Aprende, reforzarase a capacidade destes nenos Superar as barreiras, acadar obxectivos e sobre todo, para que se respecten dentro dun camiño que debería levar a maximizar o seu desenvolvemento educativo, traballo e social.
Máis información: Campaña para a educación, ABC.